Δασικός Σταθμός Κόρνου

Στα νοτιοανατολικά της κοινότητας Κόρνου, σε ένα ύψωμα, δίπλα από την κατοικημένη περιοχή, λειτουργεί νεόκτιστος Δασικός Σταθμός. Κτίστηκε το 1996 και επανδρώνεται από πέντε δασοφύλακες, ενώ στην υπηρεσία του βρίσκονται και 35 δασοπυροσβέστες, οι οποίοι εργάζονται με το σύστημα βάρδιας. Σε χώρο του Σταθμού σταθμεύουν πυροσβεστικά οχήματα, τα οποία σε περίπτωση ανάγκης, χειρίζονται επαγγελματίες πυροσβέστες, που αποτελούν μέρος του προσωπικού του Σταθμού. Ο σημερινός Δασικός Σταθμός Κόρνου καλύπτει τις ανάγκες μιας αρκετά μεγάλης έκτασης, εκτεινόμενης γύρω από τη γεωγραφική περιφέρεια του Κόρνου και φτάνοντας σε απόσταση πολλών χιλιομέτρων. Αναλυτικότερα, προς τα βόρεια όπου βρίσεκται η πρωτεύουσα, ο Δασικός Σταθμός καλύπτει κατά μήκος μια αρκετά μεγάλη  περιοχή, που φτάνει μέχρι τα σύνορα των κοινοτήτων Ιδαλίου, Τσερίου και Λατσιών. Προς τα νοτιοδυτικά, ο Σταθμός καλύπτει τις δασικές ανάγκες μέχρι τις ορεινές κοινότητες Λευκάρων, Οράς και Βαβατσινιάς. Προς τα νότια, υπό την ευθύνη του Σταθμού, είναι τα εδάφη που ακουμπούν μέχρι την κοινότητα Αγγλισίδων, ενώ στα βορειοανατολικά, οι εξουσίες του Δασικού Σταθμού αγγίζουν την περιοχή μέχρι το χωριό Αγία Άννα.

 Η ίδρυση του Δασικού Σταθμού Κόρνου, πραγματοποιήθηκε προς τα τέλη της αγγλοκρατίας στο νησί και πιο συγκεκριμένα το 1956. Βρισκόταν στη νότια πλευρά του χωριού, εκεί που παλαιότερα λειτούργησε το κυβερνητικό φυτώριο. Αρχικά, στο Σταθμό υπηρετούσε ένας μόνο υπάλληλος, ο οποίος ασχολείτο με διάφορες δασονομικές εργασίες, όπως προστασία των δασών της περιοχής από πυρκαγιές, προστασία των δασικών δέντρων από τη βόσκηση αιγοπροβάτων, από την παράνομη υλοτομία, ενώ έκανε και αναδασώσεις όπου χρειάζονταν. Ο Κορνιώτης κ. Γεώργιος Μαγείρου, συνταξιούχος στις μέρες μας, εργάστηκε για πολλά χρόνια ως δασονόμος, αρκετά από τα οποία στο Δασικό Σταθμό της κοινότητάς του. Σε συνομιλία μας, αναφέρθηκε στη μεγάλη καταστροφική πυρκαγιά του δάσους Σταυροβουνίου, το 1956, αποτέλεσμα της οποίας, υπήρξε η ολοκληρωτική καταστροφή του πλουσιότατου σε ήμερη και άγρια βλάστηση δάσους. Η αναδάσωσή του άρχισε με την παρέλευση μερικών χρόνων κι όλες οι εργασίες που έγιναν ήταν χειρονακτικές. Τα κυριότερα εργαλεία που χρησιμοποιούσαν οι δασονόμοι και εργάτες βοηθοί τους, ήταν τα σκαπτικά, δηλαδή «τσάππες, κούσποι, αξίνες, λιβέρια, φτυάρια, κ.ά.» Οι πρώτοι εκσκαφείς χρησιμοποιήθηκαν από το Δασικό Σταθμό Κόρνου, γύρω στο 1961 - 1962. Πρέπει να σημειωθεί πως, στα περασμένα χρόνια, για την κατάσβεση πυρκαγιών δεν υπήρχαν πυροσβεστικά οχήματα, ούτε πολυχρησιμοποιείτο το νερό, αφού η μεταφορά του στο μέρος όπου εκδηλωνόταν κάποια πυρκαγιά, ήταν πολύ δύσκολη. Συνήθως, χρήση νερού γινόταν, όπου υπήρχε κάποια πηγή. Η κατάσβεση γινόταν και πάλιν με σκαπτικά εργαλεία, είτε με την τοποθέτηση χώματος στη φωτιά με φτυάρια, με το άνοιγμα αυλακιών και άλλους παρόμοιους τρόπους. Οι πυρκαγιές κατασβήνονταν από τους χωρικούς, αφού η Πυροσβεστική Υπηρεσία ήταν σχεδόν ανύπαρκτη ή λειτουργούσε σε περιορισμένη μορφή.

Τουλάχιστον κατά τη δεκαετία του 1950, υπήρχε τηλεφωνική επικοινωνία και γινόταν με τη χρήση των καλούμενων «μαγνητικών» τηλεφώνων. Ένα από αυτά, ήταν εγκαταστημένο στο Δασικό Σταθμό Κόρνου κι ένα δεύτερο στην κοινότητα. Το κέντρο διοίκησης βρισκόταν στο Λυθροδόντα κι ενημερωνόταν για κάθε είδους δραστηριότητα του Σταθμού. Από εκεί, οι αρμόδιοι επικοινωνούσαν με εργάτες, για διάφορες εργασίες που παρουσιάζονταν για εκτέλεση. Στον Κόρνο υπήρχε αποθηκευτικός χώρος φύλαξης εργαλείων τα οποία χρησιμοποιούνταν από υπαλλήλους ή εργάτες του Σταθμού ή δίνονταν σε κατοίκους σε περίπτωση κατάσβεσης πυρκαγιάς. Υπάλληλοι του Δασικού Σταθμού Κόρνου έκαναν δάσωση, δηλαδή φύτεψαν δασικά δέντρα, με τη μέθοδο της σποροφυτείας, κοντά στο φράκτη του Διπόταμου. Για την σποροφυτεία το έδαφος «σβαρνιάζεται» από «σβάρνα» που σέρνεται από «τρακτέρ» και στη συνέχεια σπέρνεται ο σπόρος των δέντρων με χεροβολή. Με τη βλάστηση του σπόρου κι αφού περάσουν κάπου δέκα με δεκαπέντε χρόνια, γίνεται αραίωση των δεντρυλίων, όπου τούτο είναι αναγκαίο. Δάσωση από τον Σταθμό Κόρνου έγινε και στην τοποθεσία «Χορτερή» του χωριού Ψευδάς, σε περιοχές των κοινοτήτων Αγίας Βαρβάρας (1968), Πέρα Χωρίου (1981 - 1982) και στην τοποθεσία «Ρότσος του Χατζηανδρέα» στη Μοσφιλωτή (1964).  Στο βουνό Ξυλιάς, ύστερα από πυρκαγιά, έγινε αναδάσωση το 1982.     

 Έργο του Δασικού Σταθμού Κόρνου αποτελεί και η κατασκευή του μεγάλου εκδρομικού χώρου, προς τη νότια πλευρά του χωριού και σε απόσταση γύρω στα δυο χιλιόμετρα.