Παλαιός Ναός Τιμίου Προδρόμου

 Ἀπολυτίκιον Τίμιου Προδρόμου - Ἦχος  β΄

                                                                                                       Μνήμη  δικαίου  μετ΄  ἐγκωμίων,

σοι  δέ  ἀρκέσει  ἡ  μαρτυρία  τοῦ  Κυρίου

Πρόδρομε  ἀνεδείχθης  γάρ  ὄντως

καί  προφητῶν  σεβασμιώτερος,

ὅτε  καί  ἐν  ρείθροις  βαπτῖσαι

κατηξιώθης  τόν  κηρυττόμενον.

Ὅ θεν  τῆς  ἀληθείας  ὑπεραθλήσας,

χαίρων  εὐαγγελίου  καί  τῆς  ἐν  ἄδη

Θεόν  φανερωθέντα  ἐν  σαρκί,

τοῦ  αἴροντος  τήν  ἁμαρτίαν  τοῦ  κόσμου.

 Τόσο ο παλαιός όσο και ο νεότερος ενοριακός ναός της κοινότητας Κόρνου τιμώνται στο όνομα του Τίμιου Προδρόμου και Βαπτιστού Ιωάννου. Ο παλαιός ναός, με τον οποίο συνδέονται περισσότερο ιστορικά και συναισθηματικά οι κάτοικοι, βρίσκεται κάπου στη μέση του χωριού, εκεί όπου είναι τα καφενεία και τα καταστήματα. Σε αυτό το ναό, η πλειοψηφία των κατοίκων έζησε στιγμές χαράς και λύπης, αφού κάτω από την καμαρωτή στέγη του, τελέστηκαν τα Μυστήρια της Βάπτισης και του Γάμου τους και κάτω από αυτή, έγινε η Eξόδιος Ακολουθία συγγενικών και αγαπημένων προσώπων τους.  Δεν είναι γνωστό πότε κτίστηκε η πρώτη εκκλησία της κοινότητας, γιατί σίγουρα η σημερινή αντικατέστησε άλλη ή άλλες, αφού ο Κόρνος, σύμφωνα με αδιάψευστες μαρτυρίες, αποτελεί δημιούργημα των περασμένων αιώνων. Η αρχαιότητα του πρώτου  κτίσματος επιβεβαιώνεται από αρκετά ιερά κειμήλια που φυλάσσονται στο ναό, καθώς και από αξιόπιστες πληροφορίες που διασώζονται από την τοπική παράδοση.

 Μια  τέτοια πληροφορία δόθηκε  από  τον  Κορνιώτη  κ.  Κλεάνθη  Λοϊζίδη,   ο  οποίος  σήμερα  είναι  ηλικίας  99  χρόνων  και  όπως  ο  ίδιος  μας  αφηγήθηκε,  όταν  ακόμα  ήταν  στη  νεαρή  του  ηλικία,  άκουε  από  ηλικιωμένους  συγχωριανούς  του,  πως,  σε  χώρο  δίπλα  από  το  Άγιο  Βήμα  του  ναού  του  Προδρόμου,  στη  διάρκεια  χωματουργικών  εργασιών  που  σχετίζονταν  με  την  επέκταση  του  εκκλησιαστικού   οικοδομήματος,  βρέθηκαν  οστά  και  μια  πέτρινη  πλάκα,  πάνω  στην  οποία  ήταν  χαραγμένη  η  χρονολογία  1200 μ.Χ. Η χρονολογία οδηγεί στην Υστεροβυζαντινή Κυπριακή Περίοδο, κατά την οποία στον Κόρνο υπήρχε χριστιανική ζωή, αφού η θρησκεία του Αληθινού Θεού ήταν ήδη πολύ διαδομένη σε όλο το νησί. Όπου ήταν δυνατό, κάτω από τα θεμέλια της Αγίας Τράπεζας τοποθετούνταν ιερά οστά ή εκείνα που ανακαλύφθηκαν στην πιο πάνω αναφερόμενη περίπτωση, ήταν των «κεκοιμημένων» κατοίκων, που θάφτηκαν σε χώρο δίπλα από το ναό. Η ταφή των νεκρών σε όλες τις πόλεις και τα χωριά της Κύπρου, μέχρι την Περίοδο της Τουρκοκρατίας, ακόμα σε κάποια μέρη και κατά την Αγγλοκρατία, γινόταν στο προαύλιο των εκκλησιών. Σε προγενέστερους χρόνους, γίνονταν ταφές ακόμα και μέσα σε ναούς. Η αναφερόμενη μαρτυρία, δηλαδή της χρονολογίας 1200 μ.Χ. δεν απέχει της ιστορικής πραγματικότητας, αφού μέσα στο ναό του Τίμιου Προδρόμου στον Κόρνο, σώζονται εικόνες του επώνυμου ζωγράφου Μηνά Μυριανθέως, ο οποίος έζησε και δημιούργησε κατά το 15^ο  αιώνα. Ο αγιογράφος Μηνάς ήταν καλός γνώστης της παραδοσιακής βυζαντινής τέχνης, την οποία χειριζόταν με το δικό του τρόπο, κάνοντας έτσι τα έργα του να ξεχωρίζουν εύκολα. Στον αγιογράφο Μηνά, πιστώνονται οι εικόνες του Χριστού των Αγίων Ιωάννη Προδρόμου και Νικολάου και της Αγίας Παρθενομάρτυρος Παρασκευής, που φυλάσσονται στον παλιό ναό της κοινότητας Κόρνου. Μάλιστα, υποστηρίζεται ότι, οι εικόνες αυτές ανήκουν στην πρωιμότερη φάση του ζωγράφου, δηλαδή έγιναν πριν από το 1474. 

 Άλλη  μια πληροφορία του  κ.  Κ. Λοϊζίδη,  την  οποία άκουσε  από  τον  παππού  του  πριν  από  πολλά  χρόνια, αναφέρει ότι, η οικοδόμηση της ενοριακής   εκκλησίας  του  Κόρνου,  άρχισε  από  το  1600. Ίσως, η συγκεκριμένη αναφορά να σχετίζεται με ανοικοδόμηση του ναού, αφού στην κοινότητα υπήρχε ναός, πριν από το 1600. Το κτίσμα αυτό, ένεκα  των  συνεχών  δυσκολιών  που  παρουσιάζονταν,  κυρίως  από  τους  Τούρκους  κατακτητές  του  νησιού,  καθυστερούσε,   με  αποτέλεσμα  η  ολοκλήρωσή  του,  να  χρειαστεί  δυο  με  τρεις  αιώνες.  Κάτι τέτοιο δεν  πρέπει  να  ξενίζει,  αφού  είναι  γνωστό  πως,  στα  δύσκολα  χρόνια  της  Τουρκοκρατίας  και  ιδιαίτερα  της  Πρώιμης  και  της  Μέσης   Περιόδου,   οι Οθωμανοί απαιτούσαν άδεια  για  το  κτίσιμο  ναών.  Αρχικά η άδεια  δεν  δινόταν,  ενώ  αργότερα,  μετά  τις  θρησκευτικές  μεταρρυθμίσεις,  «Χάττι  Σερίφ  του  Γκιουλχανέ (1839)» και  «Χάττι  Χουμαγιούν (1856)» που  παραχώρησε  ο  Σουλτάνος  Αβδούλ Μετζίτ,  παραχωρούνταν  άδειες,  αλλά  και  πάλι  μετά   από   δυσκολίες.     

 Μέσα  στο  ναό  του  Τίμιου  Προδρόμου  υπάρχουν  αρκετά  ιερά  κειμήλια που φυλάσσονται προσεκτικά από τον εφημέριο του ναού και την Εκκλησιαστική Επιτροπή. Πιστεύουμε πως, σύντομα, οι αρμόδιες εκκλησιαστικές και κοινοτικές αρχές, σε συνεργασία με την Ιερά Μητρόπολη Τριμυθούντος, θα προχωρήσουν στη δημιουργία και λειτουργία εκκλησιαστικού μουσείου, για έκθεση των πολύτιμων κειμηλίων, τα οποία διαφυλάχθηκαν μέσα στο πέρασμα του χρόνου.  Μια    εικόνα  που  φυλάσσεται  σε  χώρο  της  εκκλησίας,  ιστορήθηκε  από  τον  αγιογράφο  Παύλο  το  1650.  Τόσο  η  ονομασία  του  αγιογράφου,  όσο  και  η  χρονολογία,  αναγράφονται  στο  κάτω  μέρος  του  εικονίσματος.  Ο  Παύλος  ήρθε  στην  Κύπρο  από  την  Ελλάδα,  ύστερα  από  πρόσκληση  του  τότε  Αρχιεπισκόπου  Κύπρου  Νικηφόρου (1641 – 1674)  και  ζωγράφισε  αρκετά  άγια  εικονίσματα  σε  διάφορους  ναούς  του  νησιού. Μια εικόνα του Αρχαγγέλου Μιχαήλ (1684) στο ναό του Τίμιου Προδρόμου Κόρνου, αποτελεί έργο του Επισκόπου Κιτίου  Ιωαννίκιου (1679 - 1704).

 Πολύ  παλιές εικόνες, δυστυχώς  χωρίς  χρονολογία, που  φυλάσσονται  στο  ναό  του  Προδρόμου. 

 Σε  ξύλινη  ποδιά  παλιού  τέμπλου  του  ναού  του  Τίμιου  Προδρόμου, που  ευτυχώς  φυλάσσεται  σε  χώρο  του  γυναικωνίτη,  μια  επιγραφή αναφέρει  πως,  το  τέμπλο καθώς  και  οι  προσκυνηματικές  εικόνες  που  το  κοσμούσαν,  αποτελούσαν  έργα  των  ξακουστών  αγιογράφων  μοναχών  της  Ιεράς  Μονής  Αγίου  Ηρακλειδίου,   Λεόντιου  και  Φιλάρετου,  οι  οποίοι  έζησαν  στη  Μονή  κατά  το  18^ο  αιώνα.  Η  επιγραφή  έχει  ως  εξής:

ΕΝ   ΧΙΛΙΟΣΤΩ   ΕΠΤΑΚΟΣΙΟΣΤΩ   ΤΩ   ΕΤΕΙ

ΣΥΝΕΞΗΚΟΣΤΩ   ΑΡΞΑΜΕΝΟΥ  ΤΟΥ  ΕΚΤΟΥ

ΤΕΤΡΑΡΧΟΥΝΤΟΣ   ΚΥΡΙΟΥ   ΠΑΪΣΙΟΥ

ΟΥ   ΤΗ   ΠΡΟΤΡΟΠΗ   ΔΑΠΑΝΗ   Τ’   ΕΝΓΧΩΡΙΩΝ

ΕΝ   ΤΗ   ΕΠΙΤΡΟΠΗ   ΤΗΣ    ΝΥΝ   ΙΔΕ   ΛΟΓΙΖΟΥ

ΑΝΙΣΤΟΡΗΝΤΑΙ   ΤΑΔΕ   ΒΥΘΛΑ   ΚΟΣΜΙΩΣ

ΑΜΑ   ΕΟΡΤΑΣ   ΜΥΣΤΩΝ   ΤΑΞΙ   ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝΤΩΝ

ΤΗΣ   ΣΤΑΥΡΩΣΕΩΣ   ΑΠΑΝΤΩΝ   ΔΕΣΠΟΖΟΥΣΗΣ

ΤΟΥ   ΤΕΜΠΛΟΥΣ   ΤΕΩΣ   ΕΓΧΡΥΣΩΣ    ΚΟΣΜΗΘΕΝΤΟΣ

ΠΑΡ   ΗΜΩΝ   ΟΙΚΤΡΩΝ   ΛΕΟΝΤΙΟΥ   ΚΑΙ   ΦΙΛΑΡΕΤΟΥ

ΤΑΞΕΙ   ΛΕΙΤΟΥΡΓΩΝ   ΤΗΔΕ   ΤΕΧΝΗ   ΖΩΓΡΑΦΩΝ

Στο  πάνω  μέρος  της  ποδιάς,  ιστορήθηκε  η  κεφαλή  του  Τίμιου  Προδρόμου,  μέσα  σε  πιάτο.

 Ο  σημερινός  μονόκλιτος,  καμαροσκέπαστος  με  σταυροθόλια   ναός  του  Προδρόμου, αποτελεί κτίσμα  του  19^ου   αιώνα,  αφού  τα  εγκαίνια  του, σύμφωνα με επιγραφή  που  βρίσκεται  στη  μέση  του  βόρειου  εσωτερικού  τοίχου,  μεταξύ  της  κυρίας  εισόδου  και  του  ανατολικού  παράθυρου,  τελέστηκαν  στις  αρχές  του  1900.  Η επιγραφή  έχει  ως ακολούθως:

                                                                                            ΕΝΕΚΑΙΝΙΣΘΗ   Ο   ΝΑΟΣ    ΟΥΤΟΣ

ΔΙΑ   ΚΥΡΗΝΕΙΑΣ   ΚΥΡΙΛΛΟΥ   Β΄

ΔΑΠΑΝΑΙΣ   ΣΤΥΛΙΑΝΗΣ   Χ΄΄ ΚΥΡΙΑΚΟΥ

ΤΗ   6^Η    ΜΑΪΟΥ    1901

Το ότι ο  ναός του Τίμιου Προδρόμου Κόρνου κτίστηκε κατά το 19^ο αιώνα, αναφέρεται και από τον Άγγλο ιστορικό - συγγραφέα Rubert Gunnis, ο οποίος επισκέφθηκε το χωριό τις πρώτες δεκαετίες του 20^ου αιώνα. Ο Gunnis  σημειώνει ακόμα πως, μέσα στο ναό φυλάσσεται εικόνα του Τίμιου Προδρόμου χρονολογημένη το 1734.

 Ο  ναός  φέρει  δυο  εισόδους,  μια  στη  βόρεια  και  άλλη  στη  νότια  πλευρά,    δυο  παράθυρα  στη  βόρεια  και  ισάριθμα  στη  νότια.  Το  δάπεδο  είναι  καλυμμένο  με  μικρά  τετραγωνικά  μαρμαράκια,  κίτρινου  και  μαύρου  χρώματος. Το  εικονοστάσι  είναι  ξυλόγλυπτο  και   όπως μαρτυρεί εγχάρακτη  σε αυτό επιγραφή, κατασκευάστηκε  προς τα τέλη του 19^ου αιώνα. Διαβάζουμε στην επιγραφή: «Επί  καιρόν  Σωφρονίου  Αρχιεπισκόπου.  Χειρ  Ευτυχίου  Κ.  Σοφόκλη  1882».  Οι  εικόνες  του  εικονοστασίου  αποτελούν  έργα,  του  μακαριστού  προϊστάμενου της  Ιεράς  Μονής  Σταυροβουνίου   Διονύσιου  Χρηστίδη  (1889 - 1902).  Οι  μικρές  εικόνες  που  κοσμούν  το  άνω  μέρος  του  εικονοστασίου,  περιλαμβάνουν  το  «Δωδεκάορτο»  και  τους  Ευαγγελιστές.  Η  μεγάλη  εικόνα  του  πολιούχου  Αγίου  Τιμίου  Προδρόμου,  είναι  τοποθετημένη  σε  Προσκυνητάρι,  στη  νοτιοανατολική  γωνιά  του  ναού,  ακριβώς  δίπλα  από  το  εικονοστάσι.  Είναι  πολύ  παλιά  εικόνα  και    επιγραφή  στο  κάτω  μέρος  της,  αναφέρει:  «Μνήσθητι   κύριε  του  δούλου  σου  Ιωάννου  ιερέως  και  των  τέκνων  αυτού  1737».  Το  φωτοστέφανο  γύρω  από  το  κεφάλι  του  Τιμίου  Προδρόμου  είναι  αργυρεπίχρυσο  και  με  δεύτερη  επιγραφή,  φανερώνεται  ο  δωρητής  της  αργυρεπίχρωσης,  που  ήταν  και  αυτός  ιερέας.  Αναγράφεται  στο  φωτοστέφανο:  «Μνήσθητι  άγιε    του  δούλου  του  Θεού  Κυριάκου  ιερέως  προσκυνητού  από  χωρίον  Κόρνο». Το  αργυρεπίχρυσο  επικάλυμμα  του  δεξιού  χεριού  του  Προδρόμου,  αποτελεί  δωρεάν  της  μακαριστής  Ευφροσύνης  Χριστοδούλου,  το  έτος   1945. Πρέπει να σημειωθεί ότι, για αρκετούς μήνες κατά το έτος 2007, το κανδήλι που κρέμεται μπροστά από την εικόνα του Τιμίου Προδρόμου και Βαπτιστού Ιωάννου στο ναό του Κόρνου, αναίτια, στριφογύριζε αργά, προκαλώντας την έκπληξη και το  θαυμασμό των επισκεπτών και προσκυνητών. 

 Η   Αγία  Τράπεζα  είναι  κατασκευασμένη  από  πέτρα και  φέρει  μερικά  ωραία  χειροποίητα σκαλίσματα,  κυρίως  στο  ύψος  των  κολόνων  που  βαστάζουν  το  Άγιο  Κουβούκλιο.   Στην  ανατολική  πλευρά  του  Κουβουκλίου  μια  επιγραφή  αναφέρει:

ΚΑΤΑ   ΤΟΝ   ΧΗΛΙΟΣΤΟΝ  ΟΚΤΑΚΟΣΙΟΣΤΟΝ

ΕΞΗΚΟΣΤΟΝ   ΕΚΤΟΝ   ΕΤΟΥΣ   ΕΠΙ   ΣΟΦΡΟΝΗΟΥ

ΤΟΥ   ΕΠΙΤΡΟΠΕΥΟΝΤΟΣ  ΧΡΙΣΑπό  την  επιγραφή  αυτή  συμπεραίνεται  πως,  το κτίσιμο του  ναού  του Τίμιου  Προδρόμου,  άρχισε  από  τα  μέσα  του  19^ου αιώνα,  ή  και προηγουμένως.

 Εντυπωσιακός  είναι  ο  ξυλόγλυπτος  Δεσποτικός  Θρόνος  του  ναού,  πάνω  στον   οποίο  αναγράφεται  η  ακόλουθη  επιγραφή,  της  οποίας  τηρείται  η  διάταξη,  όπως  ακριβώς  είναι καταγραμμένη:

ΕΠΙ  ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ

ΚΥΡΙΛΛΟΥ  ΤΟΥ   Β΄   1911

ΕΠΙΤΡΟΠΕΙΑΣ   ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ  ΛΑΜΠΡΙΑΝΟΥ

ΧΡΙΣΤΟΦΗ  Χ΄΄ ΠΑΥΛΗ

ΕΥΑΓΓΕΛΗΣ   Χ΄΄ ΠΑΝΑΓΗ,   ΣΤΥΛΙΑΝΟΣ

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ,   ΧΡΙΣΤΟΦΗΣ   ΑΝΤΩΝΗ

ΝΙΚΟΛΑΣ   ΜΙΧΑΗΛ

ΕΡΓΟΝ   ΑΛΑΞΑΝΔΡΟΥ  Κ.  ΤΑΛΙΑΔΩΡΟΥ   ΕΞ

ΟΜΟΡΦΙΤΑΣ

 Στο  δυτικό  μέρος  του  ναού  υπήρχε  εσωνάρθηκας,  ο  οποίος   καταργήθηκε  στις  αρχές  της  δεκαετίας  του  1980,  μέσα  στα  πλαίσια  αναπαλαίωσης  του και  ο  χώρος    ενσωματώθηκε  στο  ναό.  Εσωτερική   τσιμεντένια  σκάλα,  καλυμμένη  με  μάρμαρο,  οδηγεί  στον  ευρύχωρο   γυναικωνίτη,  που  αναπαλαιώθηκε   την  ίδια  περίοδο.

 Στο  Άγιο Βήμα του  ναού φυλάσσονται  δυο  παλιά  Ευαγγέλια,  το  ένα  του  1776  και  το  δεύτερο  του  1811,  τα  οποία  τυπώθηκαν  στην  Ενετία.  Στον  ίδιο  ιερό  χώρο,  φυλάσσεται  και  ένα  ξύλινο  Αρτοφόριον,  που  φέρει  τις  ακόλουθες  δυο      επιγραφές: 

«Γέγονεν  το  παρόν  αρτοφόριον  εμού  του  ευτελούς  Σωφρονίου  ιερομονάχου  του  εκ  κόμης  Εργατόν,  δια  την  εκκλησίαν  του  μεγαλομάρτυρος  Γεωργίου  εις χορίον  Μαζωτόν,  1877  Ιουνίου  23».

«Μνήσθητι  ω  αδελφοί  ιερείς  εν  τη  θεία  προσκομιδή  του  εμού  ονόματος  Σωφρονίου  ιερομονάχου  (ακολουθεί  λέξη  δυσανάγνωστη)  και  έξητε  τον  μισθόν  παρά  Θεού  εν  ημέρα  της  κρίσεως»  (η  ορθογραφία  διατηρείται).

 Από  την  επιγραφή  φαίνεται  πως  το  Αρτοφόριο  κατασκευάστηκε  για  την  εκκλησία  του  Αγίου  Γεωργίου  στο  χωριό  Μαζωτός.  Υπάρχει  η  πιθανότητα  ο  κατασκευαστής  του,  ιερομόναχος  Σωφρόνιος,  να  το  πρόσφερε  ή  να  το  πούλησε   στο  ναό    της  κοινότητας   Κόρνου,  που  κτιζόταν   κατά  περιόδους  το  19^ο  αιώνα  και  δεν  θέλησε  ή  παραμέλησε  να  διορθώσει  την  επιγραφή.  Δεύτερη  πιθανότητα  είναι,  το  Αρτοφόριο  να  δωρίστηκε  από  την  Επιτροπή  του  ναού  του  Μαζωτού,  στο  νεόκτιστο  τότε  ιερό  ναό  του  Τίμιου  Προδρόμου,  ή  η  δωρεά  να  έγινε  με  συμβουλή  του  οικείου  Μητροπολίτη.

 Στην  εκκλησία  του  Κόρνου  φυλάσσεται  μέσα  σε  Σταυρό  Αγιασμού,  μικρό   τεμάχιο  Τίμιου  Ξύλου,  καθώς  και  οστά  πολλών  Αγίων.  Όπως  είναι  γνωστό  οι  χριστιανοί  τρέφουν  ιδιαίτερο  σεβασμό  στα  ιερά  οστά  των  Αγίων,  τα  οποία  τιμούν ευλαβικά  και  φυλάσσουν  σε  ειδικούς  χώρους.  Πολλές  φορές  και  κυρίως  σε  δύσκολες  στιγμές,  πονεμένοι  χριστιανοί  καταφεύγουν  στα  ιερά  λείψανα  των  Αγίων,  για  να  δεχθούν  τη  θαυματουργική  χάρη  τους.  Τα  ιερά  λείψανα  των  Αγίων,   Ομολογητών  και  Οσίων  της  Ορθοδόξου  Εκκλησίας,  ο  Άγιος  Ιωάννης  Χρυσόστομος  χαρακτηρίζει, «μέγιστα  του  Θεού  δώρα  και  αγαθών  θησαυρούς»  καθώς  και  «πηγάς  ναμάτων  πνευματικών  και  θησαυρούς  περιουσίας  αναλλοίωτους».

 Αρκετά  από  τα  οστά  που   βρίσκονται  στην  εκκλησία  του  Τίμιου  Προδρόμου  Κόρνου,  φυλάσσονται  σε  ειδικά  κατασκευασμένες,  αργυροκοσμημένες  λειψανοθήκες  και  άλλα  σε  ξυλόγλυπτες.   

Κατάλογος   Τίμιων   Λειψάνων  ιερού  ναού  Τίμιου  Προδρόμου 

 1.   Αββακούμ  Οσίου  του  Κυπρίου

 2.   Αγίας Άννας 

 3.   Αγίου Αρσενίου  του  Καππαδόκη

 4.   Αποστόλου Βαρνάβα ιδρυτού   της  Εκκλησίας  Κύπρου

 5.   Βαρνάβα  Οσίου  του  εν  Βάση  Κοιλανίου  Κύπρου

 6.   Αγίου Γεωργίου  Μεγαλομάρτυρος  του  Τροπαιοφόρου

 7.   Αγίου Ειρηναίου  Επισκόπου  Λουγδούνου

 8.   Αγίου Ελευθερίου  ιερομάρτυρος

 9.   Ευμενίου  Οσίου  της  Ιεράς  Μονής  Κουδουμά  Κρήτης

10.  Ευσταθίου  Οσίου  του  εν  Κυβίδες  της  Κύπρου

11.  Ηλιοφώτων Οσίων

12.  Αγίας Θέκλης  Πρωτομάρτυρος

13.  Αγίου Θεοδοσίου  του  εν  Ιεροσωλύμοις

14.  Αγίου Ιωάννου  του  Προδρόμου  και  Βαπτιστού

15.  Αγίας Μαρίνης  Παρθενομάρτυρος

16.  Αγίου Μερκουρίου  Μεγαλομάρτυρος

17.  Αγίου Μηνά  Στρατηλάτου  και  Μεγαλομάρτυρος  του  Αιγυπτίου

18.  Αγίων Νηπίων  της  Βηθλεέμ  των  υπό  του  Ηρώδου  σφαγιασθέντων

19.  Αγίου Παντελεήμονος  του  ιαματικού

20.  Αγίας Παρασκευής  Μεγαλομάρτυρος

21.  Αποστόλου Φιλίππου 

22.  Αγίου Φιλουμένου  ιερομάρτυρος  του  νέου

Να σημειωθεί πως, κατά καιρούς, στον ιερό ναό του Τιμίου Προδρόμου Κόρνου, έτυχαν ολιγοήμερης παραμονής, οστά σημαντικών Αγίων της Ορθοδοξίας, όπως της Αγίας Άννας, του Αποστόλου Ανδρέα, του Αγίου Στυλιανού, του Αγίου Παρθενίου Λαμψάκου και του Αγίου Νεκταρίου Πενταπόλεως. Σε κάποιες περιπτώσεις, τα οστά συνοδεύονταν από Μητροπολίτες ή άλλους αξιωματούχους κληρικούς, σε ναούς της περιφέρειας των οποίων φυλάσσονται τα ιερά λείψανα.  

 Εντυπωσιακό, είναι  το  καλλιτεχνικά κτισμένο με πέτρα,  καμπαναριό  της  εκκλησίας.  Παλαιότερα,   μέχρι    τα  τέλη  της  δεκαετίας  του  1920,  στο καμπαναριό βρίσκονταν ακόμα δυο  στάσεις,  ψηλότερα  της  οροφής,  οι  οποίες  όμως  υπέστησαν  σοβαρές   ρωγμές  από  πτώση  κεραυνού  και  κατ’  άλλους  Κορνιώτες,  από  σεισμική  δόνηση.  Έτσι,  αποφασίστηκε  η  επιδιόρθωση  του  καμπαναριού,  που  έγινε  το  1930,  από  το  μακαριστό  τεχνίτη,  «μάστρε - Ξενοφών»  από  τον  Ψευδά.  Τότε,  οι  δυο  στάσεις  παραλείφτηκαν,  με  αποτέλεσμα  το  καμπαναριό  να  καταστεί  φτωχότερο.  Εκείνη  την  περίοδο  τοποθετήθηκαν   και  τα  κεραμίδια  στη  στέγη  του  ναού.

 Ανάμεσα  στους  ιερείς  που  υπηρέτησαν  στο  ναό  του  Τίμιου  Προδρόμου Κόρνου,  αναφέρονται  οι  ακόλουθοι:

 Παπα -  Ιωάννης (1737)

Παπα -  Κυριάκος  (;)

Παπα -  Γεώργιος (1790)

Ιεροδιάκονος Χριστόδουλος Μάρκου (1790)

Παπα -  Γεώργιος Παπαδόπουλος  (  ; - 1899)

Παπα -  Χριστόδουλος  (Χατζήπαπας)  Γεωργίου  (1901 -  1940) 

Παπα -  Παναγής Λοΐζου  (1910 –

Παπα -  Στυλιανός              (1911 -

Παπα -  Παναγιώτης  Λοΐζου  (1870 -  1942)    

Παπα -  Γεώργιος  Χατζηπαπαχριστοδούλου (1896 -  1980)

Παπα -  Αντώνιος Ιωακείμ