Παρεκκλήσι Αγίου Γεωργίου του Σοπόταμου

Μεγαλυνάριον  Ἁγίου  Γεωργίου

Μέγας  ἐν  ἀθλήσει  ἀναδηχθείς,  ὡς  Τροπαιοφόρος

καί  ἐν  θαύμασιν  εὐκλεής,  μέγας  ἀντιλήπτωρ,

τῆς  ἐκκλησίας  ὤφθης,  Γεώργιε  παμμάκαρ,

Μαρτύρων  καύχημα.

Νοτιοδυτικά  του  Κόρνου και σε  απόσταση  περίπου  πέντε  χιλιομέτρων  από  τον οικισμό, σε μικρή απόσταση από το χωριουδάκι Δελίκηπος, είναι  κτισμένο  ξωκλήσι,  αφιερωμένο  στον  Τροπαιοφόρο  Μεγαλομάρτυρα  Άγιο  Γεώργιο. Το  εκκλησάκι  φέρει  την  επωνυμία  «του  Σσωπόταμου»  επειδή  βρίσκεται στη μέσα «έσσω» πλευρά ενός μικρού  ποταμού,  που  διασχίζει την περιοχή.  Για να φτάσει κάποιος κοντά του,  χρησιμοποιεί  τον  αυτοκινητόδρομο  Κόρνου -  Λευκάρων.

 Η  φύση  γύρω  από  το  ξωκλήσι  είναι  εντυπωσιακή.  Ένας  χώρος  κατάφυτος  από  δασικά  δέντρα,  κυρίως  πεύκα και  αρκετά  ελαιόδεντρα.  Πίσω   από  αυτά,  στη  βορειοδυτική  πλευρά,  απόκρημνα  γυμνά  βουνά  στέκουν  σαν   άγρυπνοι  φύλακες  του  ερημικού  ξωκλησιού.  Το  εκκλησάκι  του  Αγίου  Γεωργίου  Σσωπόταμου  ανοικοδομήθηκε  «εκ  βάθρων»  το  1988.  Στο  ίδιο  μέρος  υπήρχε  παλιό  εκκλησάκι που  καταστράφηκε,  αφού  δεν  έτυχε  καμιάς  φροντίδας  και  για  χρόνια, παρέμεινε     στο  έλεος  των  καιρικών  συνθηκών,  που  συμβοηθούμενες από τον ανθρώπινο παράγοντα,  συνέβαλαν  στην  ουσιαστική  κατερείπωσή  του.

 Ευτυχώς,  πριν  από  είκοσι  περίπου  χρόνια,  δυο  ενάρετες  χριστιανές  από  τον  Κόρνο,  ανάλαβαν  την  πρωτοβουλία  ανοικοδόμησης  του.  Με  το  έμπρακτο  ενδιαφέρον  και  την  οικονομική  στήριξη  της  μακαριστής  Μαρίας  Ευαγόρου  Χαγκού  και  της  Ανδρονίκης  Σόλου  Χαραλάμπους,  ο  ναός  ξανακτίστηκε   1988 σε   νέα  αρχιτεκτονική  μορφή.

 Είναι  μονόκλιτος,  με  αμφικλινή  κεραμιδένια  στέγη  και μαρμάρινο  πάτωμα.  Στη  δυτική του πλευρά  κατασκευάστηκε  νάρθηκας,  ο  οποίος  συγκοινωνεί  με  τον  κυρίως  ναό,  με  μεγάλη  ανοικτή  πόρτα.  Το  εικονοστάσι  είναι  ξύλινο,  κοσμημένο  με  λίγες  προσκυνηματικές  εικόνες.

 Όση  ώρα ο επισκέπτης βρίσκεται στο  χώρο  του  ξωκλησιού,  δεν  θέλει  ν’ αποχωριστεί  το  πανέμορφο  και  κατά  πάντα  ξεκούραστο  περιβάλλον,  που  ζώνει  τη  γύρω  περιοχή.  Ο  καθαρός  αέρας,  φιλτραρισμένος  από  τα  φύλλα  του  πεύκου  και  της  ελιάς,  τον αναζωογονεί  σωματικά  και  ψυχικά, χαρίζοντάς του παράλληλα  και  την  πολυπόθητη    ηρεμία.